โครงสร้างโปรแกรมภาษา C
1. Preprocessor Directives เป็นรูปแบบการเขียนคำสั่งแบบหนึ่งของภาษาซี การเขียนจะต้องขึ้นต้นด้วยสัญลักษณ์ # และต้องไม่มีเครื่องหมาย ; ปิดท้ายประโยคคำสั่ง ซึ่งต่างจากประโยคคำสั่งภาษาซีแบบปกติ ที่สำคัญจะต้องอยู่ที่ส่วนบนสุดของโปรแกรมเท่านั้น
Preprocessor หมายถึง การประมวลผลก่อน ดังนั้น เมื่อคอมไพเลอร์พบคำสั่งประเภทนี้จะนำคำสั่งในส่วนของ Preprocessor Directives ไปประมวลผลก่อนคำสั่งในส่วนอื่นและยังเขียนเป็นมาโคร (Macro) ได้อีกด้วย
ตัวอย่างการใช้ Preprocessor Directives
Void main()
{
int I;
for (i=1; i<=10; i++)
{
printf(“oh mygod”);
}
}
2. Global Declarations ส่วนนี้ใช้สำหรับประกาศตัวแปร Global ตัวแปรประเภทนี้เรียกใช้งานได้จากทุกฟังก์ชั่น เรายังใช้ประกาศ Function Prototype ได้อีกด้วย
ตัวอย่างการใช้ Global Declarations
#include <stdio.h>
void main()
{
Note
Function Prototype หมายถึง การประกาศตัวแปรต้นแบบของฟังก์ชั่นให้คอมไพเลอร์ได้รับรู้ซึ่งจะประกอบด้วยชนิดของข้อมูลและค่าที่จะส่งกลับ จำนวน ชนิด และลำดับของพารามิเตอร์ที่ฟังก์ชั่นต้องการ
3. Main Function เป็นส่วนโปรแกรมหลักที่ทุกโปรแกรมต้องมี ต้องขึ้นต้นด้วยชื่อฟังก์ชั่น main() เสมอ โปรแกรมที่จะเขียนจะต้องอยู่ในระหว่างเครื่องหมาย {}
ตัวอย่างการใช้ Main Function
#include <stdio.h>
int I;
โปรแกรมที่เขียนอยู่ในระหว่างเครื่องหมายวงเล็บปีกกา
|
{
}
}
การประกาศฟังก์ชั่น main สามารถประกาศได้หลายรูปแบบ เลือกใช้แบบใดก็ได้ ขึ้นอยู่กับคอมไพเลอร์ที่ใช้ด้วย
4. User Define Function การประกาศที่ผู้ใช้งานเขียนขึ้นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น